در اروین کست اپیزود 2 که یک پادکست معماری است به این پرداخته ایم که تحسین و تقدیر چه تاثیری در آینده شغلی یک معمار دارد ؟ آیا تحسین شدن خوب است ؟ زمان درست و مناسب برای تحسین شدن، کی باید باشد؟
به مثالهایی از زمان تحسین شدن و دریافت بازخورد توسط بزرگانی چون هوشنگ سیحون ، محمد رضا جودت و نادر اردلان و سیری انان در راه معماری طی کردند، پرداختیم. مثال هایی از نامعماران اینستاگرامی آورده ایم. تفاوت سیر این دو را مقایسه کرده ایم و اینکه چرا کسی می شود محمدرضا جودت و دیگری فلان معمار اینستاگرامی که برای چند فالوور بیشتر، شلوار چرم چسبان در کارگاه می پوشد که خود نشان دهنده عدم شناخت او از کارگاه است. با کلاهی ایمنی بر سر سعی دارد به مخاطب خود بگوید : آی ایها الناس من را هم ببینید. من معمارم . من تازه از دانشگاه آمده ام.
بزرگانی چون هوشنگ سیحون ، محمد رضا جودت و نادر اردلان با اینستاگرام و فیس بوک معمار نشدند. آنها طی طریق کردند و خاک کار را خوردند تا شدند هوشنگ سیحون ، محمد رضا جودت و نادر اردلان.
PS: امروز پنج شنبه بود (1402/09/09) مثل همه پنج شنبه ها بیشتر خوابیدم و مثل همه پنج شنبه ها وقتی بیدار شدم با تنبلی مخصوص پنج شنبه ها موبایلم روشن کردم و وارد اینستاگرامم شدم ولی دیگه شبیه بقیه پنج شنبه ها نبود . دیگه مهندس محمد رضا جودت عزیز ، معلم یک نسل از معمار های دانشگاه ملی، پیش ما نبود ، خبر مثل یک مشت خورد توی صورتم ! مگه میشه باور کرد دیگر محمد رضا جودت ، مهندس جودت نازنین ، خداوندگار بچه خای معماری ملی دیگه نباشه، افتخار معمار ملی، سالار ملی رفت . روحش شاد .
شنونده این پادکست معماری در بخش اروین کست باشید.
متن: پیمان رزمجو
گوینده: پیمان رزمجو
تهیه و اجرا : کانون گرافیت
[pvc_stats postid=”” increase=”1″ show_views_today=”0″]
بازدیدها: 69
